حل مسایل بهینه سازی خطی با محدودیت های معادلات رابطه فازی

در این پایان نامه، قصد بر آن است که روش های حل مسایل مینیمم سازی یک تابع هدف خطی با محدودیت های معادلات رابطه فازی با عملگرهای ترکیبی ماکزیمم- مینیمم، ماکزیمم – ضرب، ماکزیمم -t - نرم ارشمیدسی اکید و ماکزیمم- t - نرم ارشمیدسی مورد مطالعه قرار گیرد. با توجه به اینکه مجموعه جواب های شدنی این نوع مسایل نامحدب است، لذا الگوریتم های سیمپلکس و نقطه درونی برای حل آن ها ناکارا هستند. برای به دست آوردن جواب بهینه این مساله با عملگر ترکیبی ماکزیمم- مینیمم ابتدا آن را به یک مساله برنامه ریزی عدد صحیح 1-0 تبدیل کرده و آن را به کمک روش شاخه و کران حل می کنیم. همچنین به منظور بهبود این روش، یک کران بالای اولیه برای قسمت شاخه و کران فراهم شده و یک شرط لازم برای جواب بهینه این مساله ارایه می شود. بر اساس این شرط، روندی برای ساده سازی کار محاسبه جواب بهینه مساله پیشنهاد می شود. در ادامه، ضمن بررسی این مساله با عملگر ترکیبی ماکزیمم- ضرب یک شرط لازم برای جواب بهینه آن در قالب جواب ماکزیمم ناحیه شدنی آن ارایه می گردد. این شرط لازم برای مسایلی با عملگرهای ماکزیمم- t - نرم ارشمیدسی اکید و ماکزیمم- t - نرم ارشمیدسی نیز برقرار است. لازم به ذکر است که در حالت ماکزیمم- t - نرم ارشمیدسی روندی بر اساس این شرط لازم به منظور ساده سازی مساله ارایه می شود. در نهایت، الگوریتمی کارا بر پایه این روند و روش شاخه و کران برای به دست آوردن جواب بهینه طراحی می شود.